Adviezen vanuit de Bijbel
Je zelf heiliger maken, werkt niet
Waarom vasten sommige christenen? Christenen die de Heer liefhebben, kunnen soms behoefte hebben aan een periode van vasten. Daarvoor kunnen allerlei redenen zijn en natuurlijk is daar niets op tegen, behalve als vasten een soort zelfkastijding wordt. Dat is vooral het geval als het periodiek wordt, dus zonder echte reden en men zich schuldig gaat voelen als het een keer niet gebeurd. Sommige christenen zijn zo misleidt daarin, dat men denkt dat vasten een manier is om heiliger of geestelijker te worden. Dat betekent dan tegelijk, dat alle christenen die niet vasten direct al minder geestelijk of heiliger zouden zijn. Maar deze gedachte is onjuist en heeft meer met de schijnheiliging van de Schriftgeleerden in Jezus dagen te maken (Mat.6:16).
Maar er zijn meer misleidingen op dit vlak. Er zijn christenen die menen dat het noodzakelijk is om in de nacht te bidden. Kennelijk leeft men in de veronderstelling dat God in de nacht beter naar ons zal luisteren dan overdag. Natuurlijk kan God ons leiden in nachtelijke gebeden. Soms zijn er moeilijke omstandigheden die maken dat we de nachtelijke uren nodig hebben om te bidden. Jezus bad ook in de nacht (Luc.6:12) en vergeet niet dat Hij een onmenselijk zware taak voor zich had om de mensheid te verlossen van de macht van de zonden. Maar men wordt niet heiliger of vromer door 's nachts te bidden, dit is een misleiding van de satan.
We worden ook niet heiliger door veel te weten uit de Bijbel of vele uren per dag te bidden. Natuurlijk is het goed en zelfs noodzakelijk, om tijd voor gebed te nemen. Maar nergens lees ik in de Bijbel dat ik heiliger wordt door steeds langer te bidden. Sommige mensen hebben gedacht als een kloosterling te moeten leven om heiliger te worden, maar ook dat is een leugen van de duivel. De zonden houdt beslist niet op bij de kloostermuren, ook daar zal de satan ons aanvallen en kunnen we in verleiding komen om te zondigen.
U kunt het niet zelf
De gedachte dat een kind van God, 'zichzelf' zou kunnen verbeteren, dus door menselijke kracht inspanning, is vals en komt van de grote verleider, de satan. Als u het nog niet ontdekt heeft zult u het spoedig ontdekken, het is zeker dat al onze pogingen om heiliger te worden, op niets zullen uitlopen. Het gevolg zal alleen maar zijn, frustraties, teleurstellingen en zelfverwijten. De apostel Paulus kon het ook niet zelf, hij zegt in Rom.7:18-25 : "Zo vind ik dan deze regel: als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig; want naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods, maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij tot krijgsgevangene maakt van de wet der zonde, die in mijn leden is. Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Gode zij dank door Jezus Christus, onze Here!"
We moeten leren dat de wettische weg van zelfheiliging, ons altijd tot mislukkingen veroordeeld. Dat desondanks velen toch deze weg kiezen ligt hieraan, dat het toch ook weer het eigen-ik streelt. Iedere verandering ten goede, zien we als een prestatie van ons en daardoor wordt ons eergevoel gestreeld, maar ook dat is zonde. Mensen, die deze dwaalweg in te slaan, zijn feitelijk nog niet voldoende doordrongen van het feit dat we absoluut geen kracht in ons bezitten, om onszelf zodanig blijvend te verbeteren dat we acceptabel worden voor God. De Heer wist dat allang en daarom juist zond Hij zijn Zoon Jezus Christus naar deze wereld om voor onze zonden te sterven en ons met God te verzoenen. Het kruis toont ons het volgende:
- het laat ons zien, onze absolute onmacht om onszelf van de zonden te bevrijden. We kunnen het niet zelf, we hebben de Heer erbij nodig. Iemand zei eens, het zondigen zit ons a.h.w. van nature in het bloed. Als we het toch zelf gekund hadden, dan zou Jezus offer zinloos geweest zijn, we konden het dan immers zelf.
- het kruis is ook de hoop voor elke zondaar, want omdat wij mogen deelhebben aan Jezus overwinning over de zonden (Rom.8:37), hoeven we niet langer slaven te zijn van de zonden en kunnen we in Zijn kracht de zonden overwinnen. Zonder het kruis zou er geen hoop geweest zijn, we zouden voor altijd slaven van de zonden blijven.
Nu dit, God heeft ons in Jezus feitelijk al gerechtvaardigt, ons leven is namelijk met Christus verborgen in God (Kol.3:3). Hij ziet ons dus in Jezus, we hebben daardoor deelgekregen aan Zijn heiligheid, omdat God ons beoordeeld op de gerechtigheid van Christus (1 Kor.1:30). Van welke kant God ons bekijk, Hij ziet ons IN Zijn Zoon. Om die reden zal God ons ook niet meer veroordelen vanwege onze zonden, maar worden we vrijgesproken, ondanks dat we schuldig waren (Rom.8:1). Onze enige strijd is alleen, om IN Jezus te blijven, d.w.z. in verbondenheid met Hem, zoals de rank verbonden is met de wijnstok (Joh.15). Luister, wat er ook voor een goeds in ons tot stand zal komen, het is nooit onze prestatie al doen we nog zo ons best, maar het is altijd het werk van God in ons, de levenssappen komen immers van de wijnstok en niet van de rank zelf.
Heiliging is geen prestatie maar een vrucht
Voor veel mensen is het een openbaring om te gaan inzien dat heiligheid niet een prestatie is, maar een vrucht. De Bijbel leert in Rom.6:22, 23 "Maar thans, vrijgemaakt van de zonde en in de dienst van God gekomen, hebt gij tot vrucht uw heiliging en als einde het eeuwige leven" Zoals een rank geen grote krachtinspanning hoeft te plegen, om een vruchten voort te brengen, zo is het met een wederom geboren kind van God. Als we maar verbonden zijn met Jezus, dan zullen we zonder meer de vrucht van heiliging voortbrengen.
Dus door dagelijks tijd te nemen om de Heer Jezus te zoeken in gebed en het onderzoeken van de Bijbel, zal ons leven een verandering moeten ondergaan (Lees ook 2 Kor.3:18). We leren steeds meer onze voldoening in Jezus te vinden en als we de rijkdom in Christus hebben gevonden, zullen we ophouden deze ergens anders te zoeken, we hebben de bron van echt geluk gevonden. Daar aan het kruis is de werkelijke genezing voor onze ziel tot stand gebracht, genezing die in de diepste lagen van ons wezen doordringt. We hoeven het alleen maar te aanvaarden en vanuit de overgave aan Zijn volbracht werk, te gaan leven. "Wat een rust, niet ik maar Hij doet het in mij".
Laten we onszelf niets wijsmaken. Zonder de levenskracht van de Geest van God, kunnen we niets; in ieder geval niets wat geestelijk gezien betekenis heeft. Alleen Jezus kan water in wijn veranderen. Wij kunnen in het gunstigste geval de waterflessen met wijnetiketten voorzien. Dat heet etikettenbedrog! Heiliging met vleselijke middelen is niets anders dan etikettenbedrog! Een uiterlijk hervormd christen is nog geen geestelijke christen. Hij lijkt veel meer op een heel mooi geetiketteerde fles met een verkeerde inhoud.
Zelfheiliging kan daarom nooit de oplossing van onze problemen zijn. Ons 'zelf' is ook aangetast door de zonde. Als de wortel verkeerd is, hoe kunnen dan de vruchten goed zijn? (Mat.12:33) De Bijbel zegt ons dat we de oude mens moeten afleggen en dat zijn ook de zgn. "goede" werken. God wil ons ik-leven verbreken, zodat het Christus-leven de ruimte krijgt. Zijn wapen is het Woord van God, dat in Jer.23:29 zegt: "Is niet mijn Woord zo: als een vuur, luidt het Woord des Heren, of als een hamer, die een steenrots vermorzelt?"
Alleen het Woord van God kan onder de leiding van de Heilige Geest, de harde schaal van ons ik verbreken. Geen zelfheiliging, maar zelfverloochening staat op het programma van God (Luk. 9:23-25). In de mate waarin we daartoe bereid zijn, kunnen de heiligingskrachten vrijkomen die een verdere groei in heiliging mogelijk maken, "tot we allen de eenheid des geloofs en de volle kennis van de Zoon van God bereikt hebben, de manlijke rijpheid, de maat der wasdom der volheid in Christus." (Ef. 4:13)
HH
Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.
