Adviezen vanuit de Bijbel

De plaats van onze kinderen in de gemeente


Hoe belangrijk zijn onze kinderen in de gemeente. Jezus had special Liefde en aandacht voor het kind. Hij sloot ze zeker niet uit in Zijn bediening, maar had juist aandacht en tijd voor ze. Om die reden zullen ook wij aandacht en tijd voor ze moeten hebben, willen we tenminste dat onze kinderen via ons de Heer Jezus leren kennen. God vindt het absoluut van het hoogste belang, dat wij ons best doen om Zijn Woord in de harten en gedachten van onze kinderen te brengen, zodat ze een eigen keus kunnen maken om God lief te hebben en te dienen. In Deuteronomium 6:5-7 staat dat we onze kinderen voortdurend en op verschillende manieren moeten vertellen, dat het belangrijk is om God lief te hebben.

"Daarom zult u de Here, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat".

Uiteraard kan dat alleen als we ook zelf in het dagelijks leven laten zien, dat Gods woorden belangrijk voor ons zijn, dat we Hem liefhebben en dus willen dienen. Kinderen zien al heel snel of iets echt is of namaak.

Ouders zijn het voorbeeld. Laten we ook niet vergeten dat het kind zich meestal spiegelt in zijn ouders. De kinderen van nu zijn al heel jong slim genoeg, om het gedrag van hun ouders door te hebben. Het is dus moeilijk kinderen iets te leren waar we zelf nog fout in gaan. Kinderen imiteren nu eenmaal vaak het gedrag van volwassenen. Het is belangrijk dat we eerlijk zijn tegenover onze kinderen, dat we zonodig toe te geven dat iets fout is en dat we ook bereid zijn om vergeving te vragen. Dat we ons daar als ouders niet te groot voor voelen.

Kinderen zijn heel snel, in het aanleren van de dingen die ze om zich heen zien. Ouders zijn nu eenmaal een voorbeeld voor hun kinderen zowel in goede als verkeerde zaken. Kinderen hebben dus niet alleen onderwijs nodig, ze willen het evangelie zien en wel in de eerste plaats van hun gelovige ouders.

Een kinderclub of kinderkerk is daarbij bijzonder waardevol en mag zeker niet een soort kinderopvang zijn tijdens de samenkomst, zodat de volwassenen maar geen last van ze hebben. Het is juist een ideale gelegenheid om de kinderen geestelijk voedsel te geven, waar ze wat mee kunnen. Want kinderen willen zoveel mogelijk echtheid, dus niet alleen mooie verhalen, maar we moeten ze tegelijk vertellen 'wat ze er praktisch mee kunnen'.

De gemeente van morgen. Het wordt nog wel eens gezegd over de kinderen in de gemeente: 'de kinderen zijn de gemeente van morgen'. De bedoeling is goed, want men wil daarmee aangeven dat ze belangrijk zijn en dat ze recht hebben op een plaats in ons midden en onze aandacht. Maar… kinderen zijn niet de kerk van morgen, maar van nu! Zij leven vandaag en maken zelfs het belangrijkste deel uit van de gemeente. Want een gemeente die geen tijd en aandacht heeft voor kinderen, zal langzaam maar zeker haar frisheid verliezen en sterft vroeg of laat uit. Als dus het geluid van blije zingende kinderen niet meer gehoord wordt in de gemeente, dan wordt het wel rustiger, maar die rust is juist gevaarlijk. Want als er geen kinderen meer zijn, zal de gemeente vroeg of laat verdwijnen. Ook in Jezus dagen, toen Hij bijvoorbeeld Jeruzalem binnen reed op een ezelin, waren het juist de kinderen die stonden te juichen en Hem toezongen. (Mat.21:15,16). De toenmalige geestelijk leiders ergerde zich er aan, maar Jezus dacht daar duidelijk anders over.

Het is ook heel begrijpelijk dat ouders met jonge kinderen een gemeente zoeken waar de kinderen het naar hun zin hebben. Dat is beslist niet verkeerd, want als je kinderen niet aangesproken worden en er geen aandacht voor ze is, dan zullen ze op een dag afhaken en dat willen we als ouders niet. Het is juist belangrijk dat ze tot bekering komen en de Heer Jezus leren kennen.

Kinderen en bekering. Zodra kinderen tot besef van goed en kwaad komen, is er feitelijk geen verschil meer met volwassenen, ik bedoel als het gaat om hun behoudenis. In elk kind is al heel vroeg een hang naar belangrijk zijn, gezien worden en veiligheid. De wereld probeert hen te leren dat ze het zullen krijgen door bij 'de groep' te horen. Vooral op school speelt dat een belangrijke rol. Die drang om er bij te mogen horen, kan ze op een bepaalde leeftijd heel gemakkelijk verleiden, zodat geld, drugs, seks invloed op ze krijgen. Want wat de groep doet is dan bepalend. Laten we niet vergeten dat de duivel hun gedachten waarschijnlijk nog veel meer probeert te beïnvloeden, dan die van volwassenen. Maar het wordt anders als ze Jezus liefde op jonge leeftijd hebben leren kennen. Dan zullen ze er voor kiezen om Hem lief te hebben en te volgen en niet te doen wat de groep wil.

In ieder geval moeten kinderen net als volwassenen, zich bekeren en opnieuw geboren worden. Lees 2 Korintiërs 5:17 "Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping, het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden".

Er wordt wel eens gezegd dat kinderen van gelovige ouders vanzelf in de hemel komen. Het is alleen de vraag of dat Bijbels gezien altijd zo is? Vaak wordt door christenen de tekst aan gehaald uit Handelingen 16:31, waar Paulus tegen de gevangen bewaarder zei: "Stel uw vertrouwen op de Heer Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis."In dat verhaal wordt de gevangenbewaarder, samen met zijn hele gezin gedoopt, dus je kunt ook zeggen dat het gehele gezin tot geloof in de Heer Jezus kwam, vader, moeder en kinderen. Maar wat bedoelde Paulus precies met de woorden "gij zult behouden worden, gij en uw huis"? In ieder geval kan er nooit uit begrepen worden dat onze kinderen zich niet zouden behoeven te bekeren, want ook de gevangenbewaarder en zijn hele gezin bekeerden zich.

Natuurlijk, gelovige ouders mogen hun vertrouwen op God stellen. Hun nog jonge kinderen zijn in Gods hand. En als ouders blijven bidden voor hun kinderen, mogen ze er op vertrouwen dat hun kinderen behouden zullen zijn, tenminste zolang ze nog niet instaat zijn om zelf een eigen keuze voor Jezus te maken. Tevens mogen ze ook weten dat God aan hun kind zal blijven werken, zodat het vroeg of laat tot bekering zal komen. Maar bekering… is geen automatisme, het geloof is geen erfgoed, kinderen erven het niet van hun vader of moeder.

Kinderen onderwijzen, opdracht en een roeping. Het is dan ook voor ouders een opdracht, om hun kinderen te onderwijzen, met ze te bidden en ze te stimuleren hun hart te openen voor Jezus. En ook de gemeente waar we als het goed is, als gezin naar toe gaan, heeft die opdracht.

Er zijn er echter ook die daar een speciale roeping voor hebben. Dat zijn kinderwerkers die vervult zijn met de heilige Geest en vooral creatieve gave van God ontvangen hebben, om kinderen te boeien en hen bij Jezus te brengen. Het wordt niet vaak zo gezien, maar toch zijn zij één van de belangrijkste werkers die er zijn in de gemeente. Laten we niet vergeten hoe belangrijk het is, om juist onze kinderen bij de Heer Jezus te brengen, zodat ze Hem kunnen aannemen als hun persoonlijke Heer en Heiland. Daarnaast leert de Bijbel dat ook kinderen de heilige Geest kunnen ontvangen, net als volwassenen.

Hand.2:38, 39 "En Petrus zei tegen hen: Bekeert u en laat ieder van u gedoopt worden in de naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de heilige Geest ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal. "

Het is zeer belangrijk om te onthouden dat kinderen dus ook dezelfde heilige Geest kunnen ontvangen als volwassenen. Kinderen kunnen daarom beslist ook de stem van de heilige Geest verstaan, zodat ze gewaarschuwd worden als verleidingen op hun weg komen. Daarom moeten we ze stimuleren een relatie met God te ontwikkelen.

Kinderen kunnen beslist al op zeer jonge leeftijd vervuld worden met de heilige Geest, lees daarvoor ook Joel 2:28 "Daarna zal het geschieden, dat Ik Mijn Geest zal uitstorten op alle vlees (= iedereen) en uw zonen en uw dochters zullen profeteren,..".

Het hoort er feitelijk in de gemeente gewoon bij, dat ook kinderen vervuld worden met de heilige Geest en in tongen gaan bidden en zelfs in de Geest voor anderen bidden! Het ligt er maar aan of we ze ruimte willen geven om dat te doen. Zij hebben de doop en de gaven van de heilige Geest, net zo hard nodig als volwassenen in deze tijd.

Elke gemeente doet er daarom verstandig aan om te bidden voor werkers die daar inzicht in hebben en ook instaat zijn om kinderen daarover te onderwijzen, op hun niveau. Kinderen moeten namelijk anders onderwezen worden dan volwassenen. Lees 1 Korinthe 13:11 "toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind."

De gemeenteleiding van nu, zou dus naarstig op zoek moeten gaan naar de beste krachten die men heeft voor dit werk. Het mogen in geen geval alleen vrijwilligers zijn die toevallig tijd over hebben, maar geen roeping. Een gemeente zou ook bereid moeten zijn om offers te brengen voor kinderwerk, in de vorm van tijd, geld en energie, want daarmee investeren we in de kinderen. Wat we namelijk zaaien in het hart van kinderen, zal na verloop van tijd opkomen en vrucht gaan dragen. Werken met kinderen is dus werken met een visie op de toekomst.

Wat heeft prioriteit in de gemeente. Veel gemeenten zijn helaas zo gericht op de dingen die volwassenen bezig houden, dat de kinderen erbij inschieten en dat terwijl de Bijbel dat heel anders leert.

Bijvoorbeeld in Matt. 19:13-15, lezen we dat de discipelen het maar niets vonden, dat er ouders waren die hun kinderen bij Jezus brachten. Jezus was druk aan het onderwijs geven aan volwassenen en nu kwamen die ouders met hun kinderen daar tussen door. Ze waren al bezig om die ouders weg te sturen. Maar Jezus floot Zijn discipelen terug en nam het hen zelfs kwalijk. Jezus zei:

"Laat de kinderen begaan en verhinder hen niet bij Mij te komen, want voor zodanige is het Koninkrijk der hemelen".

Hij had juist veel aandacht voor de kinderen, nam de tijd voor ze, omarmde ze en legde ze de handen op om ze te zegenen. Wij zouden in navolging van Jezus het zelfde moeten doen, d.w.z. aandacht voor ze hebben, ze omarmen en zegenen.

De kinderen hebben dus een belangrijke plaats in de gemeente. De gemeente moet ook een thuis zijn voor de kinderen! Zij zijn ook de eerste die we het evangelie mogen brengen en die we voor Jezus kunnen winnen. Wacht daar dus niet te lang mee, want de wereld is ook druk bezig onze kinderen voor zich te winnen. Kinderen komen in contact met allerlei andere mensen in de samenleving. Kinderen gaan naar school, beoefenen hobby's, gaan naar een sportclub, enz.. Ouders moeten zich goed realiseren dat er periodes in het leven van een kind zijn, waarin vrienden heel veel invloed op ze hebben en we kunnen ze niet volledig afschermen van deze wereld.

De kinderen en jongeren hebben gewoon een christelijk alternatief nodig en dat kost ook energie en tijd van de ouders. Het betekent bijvoorbeeld wel dat ouders soms heel wat kilometers zullen moeten rijden om hun kinderen naar jeugddiensten, praise avonden en speciale jongeren evenementen te brengen. Maar ouders met hart voor hun kinderen, hebben dat er graag voor over, want daardoor krijgen ze de gelegenheid om een christelijke vriendenkring op te bouwen. En dat zal ze zeker helpen om de weg van Jezus te blijven volgen.

Kinderen en het heilig Avondmaal. Kunnen jonge kinderen zo maar deelnemen aan de maaltijd van de Heer? Of zijn ze daarvoor bij voorbaat al te jong? Natuurlijk, de viering van het heilig Avondmaal in de gemeente is een heilig moment. Om die reden alleen al moeten we voorzichtig zijn om mensen zomaar deel te laten nemen en dat geldt ook voor kinderen. Het is daarom van groot belang dat kinderen al vroeg worden uitgelegd wat de betekenis is. Kinderwerkers zouden er goed aan doen om af en toe heilig Avondmaal met de kinderen samen te vieren, bijvoorbeeld als onderdeel van een lesprogramma daarover.

Ook ouders kunnen hier een belangrijke rol in hebben. Zodra kinderen met vragen hierover komen, zijn ze er mogelijk ook aan toe om zelf een keuze kunnen maken. Ouders doen er goed aan, om het niet af te wijzen, maar ze te vertellen over de waarde en de betekenis van de heilig Avondmaal viering, zodat ze het beter begrijpen.

Ga er dus niet automatisch maar vanuit dat kinderen niet serieus kunnen zijn als het gaat om het dienen van God. Ga vooral niet al te kinderachtig met kinderen om. Een kind begrijpt heel wat en denkt soms heel diep na over de dingen van het Bijbels geloof. Kinderen kunnen soms vragen stellen waar wij als volwassenen ook niet zomaar mee uit de voeten kunnen. Vragen en gedachten die diep gaan en getuigen een oprecht zoeken naar God.

In een aantal gemeenten is men er verlegen mee en durft men dat niet aan. Maar in de eerste plaats moeten we ons afvragen of onze kinderen ook echt bij de gemeente horen. En natuurlijk is dat zo… hoe kan iemand ooit 'te jong' of 'te oud' zijn om bij Jezus te horen en een kind van God te zijn? Nee, ze zijn zeker niet te jong. Vanuit dit standpunt gezien kunnen ze dan ook niet te jong zijn om deel te nemen aan onze Heilig Avondmaal vieringen, mits ze uiteraard daar goed in begeleid worden.

Voor de maaltijd van de Heer nodigt Hij iedereen uit, dus waarom de kinderen niet?avondmaal2 Alhoewel hier natuurlijk wel een taak ligt, voor zowel de ouders als de gemeente, om ook onze kinderen er op de goede manier bij te betrekken, door hen op de juiste wijze daarin te begeleiden.

Jezus laat zelfs de kinderen naar voren komen, wanneer omstanders ze uit zijn buurt willen houden. "… want het Koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het Koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan" (Marcus 10:14-15). Zouden wij dan in de avondmaalsviering kinderen over durven slaan?

Puberteit. Vaak wordt gezegd: "Ja maar, een kind moet nog de puberteit door en dan gooit hij/zij misschien wel alle geloof overboord". En ja, natuurlijk zou dat kunnen, al is het niet terecht daar op voorhand al vanuit te gaan. Laat ons ook niet vergeten dat veel volwassenen, net zo door moeilijke geloofscrisissen gegaan zijn. Daarbij komt dat kinderen en pubers nog meer, recht hebben op onze extra zorg en aandacht. Want de wereld trekt aan hen en de verleidingen zijn enorm. Ze hebben er recht op dat we hen niet te snel veroordelen, maar dat we begrip en vooral geduld voor hen kunnen opbrengen. Juist door zo'n crisis heen zullen ze mogelijk leren een eigen duidelijke keuze voor de Heer Jezus te maken en dat is belangrijk, want ze kunnen niet blijvend steunen op anderen.

Maar enkel het feit dat ze zich 'mogelijk' in de puberteit zullen afkeren van het evangelie, kan nooit een goede reden zijn om hen dan maar, bijvoorbeeld van het Heilig Avondmaal te weren. Ook volwassenen komen immers tot bekering, laten zich dopen en soms maken ze toch weer verkeerde keuzes. Het verschil is niet zo heel groot, we hebben allemaal iedere dag Gods genade nodig. Veel beter dan kinderen afwijzen, is hen te laten weten dat God ze liefheeft, ondanks hun fouten en misschien puberaal gedrag. Laten we ze vooral niet veroordelen en op ze neerkijken, maar ze liefhebben en ze laten merken dat de deur altijd voor ze open staat. Op een dag zullen ze mogelijk terugkomen en dan moeten ze weten dat ze altijd welkom zijn. Wat er ook is fout gegaan, wij zullen hen nooit veroordelen.

Lees Lucas 15:20 "En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem".

HH

Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.