Adviezen vanuit de Bijbel
Huwelijks verbond hoe ziet God dat nu?
Het verbond
Het huwelijk is door God bedoeld als een exclusief verbond, waarbij je elkaar een belofte doet met God als getuige. Je belooft elkaar onvoorwaardelijke trouw en God is daarbij aanwezig. Hij is dus altijd aanwezig, wanneer twee kinderen van God een huwelijk aangaan, dat is echter niet altijd zo waar het een huwelijk betreft van ongelovigen. Het huwelijk van kinderen Gods is in de hemel bekend en ook daar gesloten. Lees Mat.16:19 "En wat u op aarde binden zult, zal gebonden zijn in de hemelen". Daarom verafschuwt God het, als kinderen Gods geen waarde hechten aan zo'n huwelijksverbond.
Dit begrijpen we o.a. ook uit de woorden van de profeet Maleachi. De Israëlieten ten tijde van Maleachi vroegen zich af, waarom God niet meer naar hen luisterde, dus hun gebeden niet meer verhoorde. Het antwoord van God luidde toen als volgt: "Omdat de Heer getuige geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is." (Maleachi 2:14-16).
Bij de uitdrukking 'uw wettige vrouw' komt in het Hebreeuws het woord 'verbond' voor, een verbond wat normaal niet verbroken mag worden. Het huwelijksverbond is dus in principe altijd bedoeld tot de dood. Lees Romeinen 7:2 "Want de gehuwde vrouw is door de wet (= het verbond) aan haar man gebonden, zolang deze leeft; wanneer echter de man sterft, is zij ontslagen van de wet, die haar aan die man bond".
Gods wet (= het verbond) vormt dus het fundament van het huwelijk. Dat deze verbintenis geldt zolang beide echtgenoten leven, wordt ook in 1 Corinthiërs 7:39 geleerd: "Een vrouw is gebonden, zolang haar man leeft; maar indien haar man is ontslapen, is zij vrij om te trouwen, met wie zij wil, mits in de Heer".
Het huwelijk als een geschenk van God
Nu is zo'n verbintenis voor het leven natuurlijk niet bedoeld als een gevangenis, waar je nooit meer uitkomt, maar feitelijk als een onbeschrijfelijk mooi geschenk van God. Een liefdesverbond voor het leven, twee worden één, door het liefdesverbond. Zonder elkaar zijn ze dus nooit meer compleet, ze horen bij elkaar en ze hebben zich daarvoor ook aan elkaar gegeven, waarbij de lichamelijke eenwording wel de kroon daarop is. Maar ook geestelijk zullen ze, als het goed is, steeds meer één worden.
De lichamelijke eenwording tussen een man en een vrouw binnen een liefdesrelatie, is op zichzelf een Goddelijk wonder. Het is veel meer dan een geslachtsdaad, het is een ontmoeting van lichaam, ziel en geest. De seksualiteit is ook een sterk bindmiddel en past daarom alleen in het huwelijksverbond, m.a.w. de belofte van trouw hoort daarbij want anders verliest het z'n glans. Seksualiteit namelijk wil zeggen, je geeft je helemaal exclusief aan de ander. De Bijbel zegt het zo: 'De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken doch zijn vrouw'. (1 Kor.7:4). De seksualiteit behoort daarom absoluut binnen de veilige grenzen van het huwelijksverbond.
Al hoewel we niemand willen veroordelen en in de huidige tijd er door veel mensen anders over gedacht wordt, is o.i. in dit licht gezien, geslachtsgemeenschap 'voor' het huwelijksverbond, dus zonder die belofte van trouw, absoluut in strijd met Gods bedoeling. Helaas zien we ook onder christenen dat het op dit vlak soms fout gaat. De basis van onze trouwbelofte aan elkaar is natuurlijk altijd de liefde. Daarbij moeten we ons realiseren dat Liefde zeker meer is dan een gevoel. Een gevoel kan van uur tot uur anders zijn. Maar in een huwelijk kies je iedere dag weer voor elkaar en geef je elkaar dagelijks het mooiste cadeau dat je de ander kan geven: namelijk jou onvoorwaardelijke liefde. Liefde zal altijd proberen om het goede in de ander te zien, om iemand te vertrouwen, niet te veroordelen en zo nodig weer opnieuw je vertrouwen te geven.
Zonder vergeving is er ook geen sprake van liefde, want liefde geeft altijd weer hoop en nieuwe kansen.
Toch geen succes
Maar,.. hoe moet je nu handelen als je huwelijk toch geen succes blijkt te zijn? Hoe gelukkig je ook bent met elkaar, toch zijn problemen in het huwelijk onvermijdelijk.
Men zegt in de wereld om ons heen, dat één op de drie huwelijken op de klippen loopt. Vroeger hield de sociale en maatschappelijke druk nog menig huwelijk in stand, vrouwen waren veelal financieel afhankelijk van de man, weggaan was daarom niet eenvoudig. Die druk is nu weg, waardoor een huwelijk steeds makkelijker wordt ontbonden. En helaas…ook bij christenen is in deze tijd, scheiden geen uitzondering meer.
Een christelijk huwelijk is ook niet altijd een garantie voor een gelukkig huwelijk. Maar als het goed is, is er wel verschil, want we hebben elkaar trouw belooft, met God als getuige. Daarom,....probeer bijvoorbeeld toch zo nodig de minste te zijn, de ander lief te hebben ondanks alles, kansen te geven en vooral te dienen, ook al voelt het op een moment wat anders, je wilt feitelijk niet van opgeven weten. Daarbij komt, een christelijk huwelijk vraagt nu eenmaal ook de bereidheid, om eigen behoeften op de tweede plaats en die van de ander op de eerste plaats te zetten, dat is de zelfverloochening die de Bijbel bedoeld (Lees Filippenzen 2:1-16).
De crisis
Men zegt "tussen de twee en zes jaar, na de trouwdag krijg je de eerste crisis". Op zichzelf is een crisis niet het ergste, het wordt echter pas erger als men niet meer met elkaar kan of wil communiceren en dus niet meer bereid is om er samen voor te knokken. Het is een goede gewoonte om van te voren af te spreken, om vooral 'samen' te blijven praten, ook al zie je het even niet zitten en ook een kort moment van gebed en samen Bijbel lezen, kan een enorme stimulans zijn om toch weer naar elkaar toe te komen.
Het is bekend dat veel problemen ontstaan in de opvoedingstijd van de kinderen. Ouders moeten naast elkaar gaan staan als ze in een conflict zijn met hun kinderen. Gebeurt dat niet, dan drijven deze dingen soms de ouders uit elkaar.
Over het algemeen word je er ook niet op voorbereid. Er zijn Bijbelstudiegroepen waar over van alles wordt gepraat, behalve over deze gevoelige zaken. Veel mensen schamen zich ook om gewoon toe te geven dat het niet goed gaat thuis. We zetten dan op de zondagmorgen een masker op in de gemeente. Velen denken, "als ik problemen heb in mijn huwelijk of als het met de kinderen niet goed gaat, ben ik haast verplicht om dat stil te houden. Je hangt de vuile was nu eenmaal niet buiten op. Want als dat bekend wordt, is de conclusie bijna altijd dat er met mij iets mis is."
Op zo'n moment doen we ons anders voor dan we werkelijk zij. Er is vaak te weinig openheid onder christenen over onze moeiten en zwakheden, waar de Bijbel heel duidelijk over is, dat alle mensen die strijd te voeren hebben, zelfs de apostel Paulus (Lees maar Rom.7).
Waar je op vast kan lopen
Er zijn een aantal bekende gebieden waarop echtparen vastlopen. Bijvoorbeeld, omgaan met de schoonfamilie, opvoeding van de kinderen, financiën, seksualiteit. Alleen als beide partijen bereid zijn die verschillen steeds eerlijk onder ogen te zien en vooral naar elkaar te luisteren, zullen die problemen overwonnen kunnen worden. Het hoeft voor een christen in ieder geval niet altijd op een scheiding uit te lopen, als we maar bereid zijn om zo nodig ook te veranderen en ons aan elkaar aan te passen. De Bijbel leert dat de doelstelling van het huwelijk is, dat je jezelf opoffert voor de ander. Het huwelijk moet iets weerspiegelen van de relatie van Jezus met Zijn gemeente (Lees Efeze 5), Jezus offerde zichzelf op voor ons. Toen wij nog vijanden van God waren, heeft God er ook alles aan gedaan om de relatie met ons te herstellen (Rom.5).
Sommigen zullen zeggen, 'het is makkelijk gezegd maar soms moeilijk om uit te voeren'. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk. Vooral als je ontdekt, nadat de roes van verliefdheid voorbij is, dat je karakter zo enorm verschilt met dat van je partner. Er zijn soms situaties in het huwelijk, waarin trouw blijven aan je trouwbelofte heel moeilijk kan zijn en de verleiding om je belofte toch te breken, heel sterk op je af kan komen. Geef het vooral nooit te snel op, het is beter om te knokken, om je huwelijk in stand te houden. Wacht ook niet te lang met het zoeken van hulp, tot de problemen je al boven het hoofd groeien. Wees er liever op tijd bij, als je meent het niet meer samen te kunnen oplossen.
HH
Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.
