Lessen voor geestelijk leiders


Pastorale zorg in de gemeente van God

De pastorale zorg in een gemeente, is erg belangrijk. - Feitelijk het kloppend hart van iedere gemeente. Ontbreekt het daaraan, dan raakt de gemeente al snel zijn roeping en taak kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daar naar zoekt. Gemeenteleiders kunnen druk zijn met van alles, maar als het belangrijkste vergeten wordt, hebben we ons doel gemist. Want, de zorg voor de mensen die nieuw binnen komen in de gemeente en vooral de zwakken onder ons, is beslist een taak met de hoogste prioriteit.

Het is zelfs zo, dat evangelisatie acties weinig zin hebben, als de gemeente geen herders heeft, om de mensen die binnen komen te begeleiden. Het gevolg is vaak, dat de mensen die nieuw binnenkomen, na enige tijd teleurgesteld weer verdwijnen. Ook Bijbelstudies over belangrijke onderwerpen zullen pas hun doel bereiken, als er voldoende pastorale zorg aanwezig is. Mensen die binnen komen zijn in de eerste plaats opzoek naar warmte, liefde en vooral aandacht. Onderwijs over Bijbelse onderwerpen komt pas daarna.

Jezus is ons ook daarin een geweldig voorbeeld. Hij sprak niet alleen de grote schare toe, maar Zijn zorg en bewogenheid over de nood van de mensen maakte ook, dat Hij lange afstanden liep, om vervolgens lange tijd te wachten bij de waterput, op het heetst van dag, omdat Hij de Samaritaanse vrouw wilde ontmoeten (Lees Joh.4). Hij was bewogen met haar, omdat Hij een herders hart heeft. Hij zocht haar dus op en wij moeten het ook doen. We moeten de mensen die dat nodig hebben, aandacht geven en zo nodig ook thuis op gaan zoeken. Tenminste, als we groei willen zien in de gemeente en dat mensen zich thuis gaan voelen. Pastorale zorg kost heel veel, maar men krijgt er ook veel voor terug.

Natuurlijk zal menigeen zeggen dat dit wel erg veel tijd gaat kosten en dat men dan geen tijd meer heeft voor andere zaken. Maar dat is ook zo, een herder van een gemeente zou zich feitelijk niet moeten bezig houden met allerlei praktische, financiële en organisatorische zaken. Maar hij zou voornamelijk bezig moeten zijn, met het verzorgen van de zwakken en het begeleiden van mensen in nood. Nogmaals, Jezus is ons grote voorbeeld.

Het pastoraat.
De term pastoraat of pastorale zorg is feitelijk ook niets anders dan, de herderlijke zorg die er moet zijn in een gemeente voor de leden en vooral de zwakken in de gemeente. Dat zijn dus ook de mensen die steeds opnieuw zorg nodig hebben, omdat ze bij herhaling fouten maken. De gemeente van de Heer wordt in de Bijbel meerdere malen vergeleken met het beeld van een Herder met schapen en de herder zal ook de meeste aandacht hebben voor het zwakste schaap dat steeds dreigt weg te lopen. Ook het volk van Israël wordt in de Bijbel meermalen vergeleken met een kudde schapen en God als hun herder.

Voor christenen, is Jezus hierin opnieuw het grote voorbeeld. Hij wordt genoemd de Opperherder voor Zijn gemeente (1 Petr.5:4). Er staat in de Bijbel ook geschreven dat Jezus met innerlijke ontferming bewogen was over de mensen die Hem volgden, want Hij zag hen als schapen die geen herder hebben (Mat.9:36). Jezus noemt zich in (Joh.10:14), de Goede Herder die zijn leven inzet voor zijn schapen. Hij laat ze nooit alleen, dat doet een goede herder niet, maar juist in tijden van gevaar is Hij op z'n post (Joh.10:11-13). Jezus zegt daar ook, dat een herder dus nooit op de vlucht zal slaan, want de schapen gaan hem ter harte en zo is Jezus.

Elke gemeente heeft tenminste één of meer herders nodig.
En feitelijk behoort iedere gemeenteleider ook tenminste iets 'herderlijks' in zich te hebben. Leiders die bijvoorbeeld alleen organisatorisch goed zijn of heel goed kunnen onderwijzen, maar geen bewogenheid en liefde hebben voor de mensen waar ze leiding aan geven, zijn in een bedrijf wellicht op hun plek, maar niet in de gemeente van de Heer. In ieder geval, het woord 'pastor' betekent al 'herder' en een 'oudste' in een gemeente, is feitelijk een geestelijk vader (of moeder) voor de gemeente. Dus, zoals een herder voor zijn schapen zorgt en een vader voor zijn gezin, moeten pastors en oudsten voor de gemeente zorgen.

Daarom, God roept gemeente leiders op, om in navolging van de hemelse Goede Herder en in Zijn Naam, ook herders of pastors te willen zijn. Natuurlijk zijn we niet allemaal gelijk en hebben we niet allemaal dezelfde gave of bediening. En natuurlijk, er zijn in de gemeente ook bestuurders die beslist geen herderlijk gave hebben en toch een belangrijke taak hebben in de gemeente. De Bijbel heeft het ook over verschillende andere gaven, bedieningen en taken die aan de gemeente gegeven zijn. (Lees 1 Corinthiërs 12: 28)

Maar Bijbels gezien heeft iedere gemeente toch wel voorganger(s), oudsten of voorgaande oudsten nodig, die ook een herderlijk hart hebben. Vooral als het gaat om voorganger(s) of oudsten die de gemeente ook regelmatig onderwijzen. Want een herder zal de gemeente heel anders onderwijzen, dan een bestuurder. En alhoewel elke taak en bediening nuttig is, zal een gemeente het meeste baat hebben bij de liefdevolle onderwijzing en zorg van een herder.

Mensen zitten in de eerste plaats niet te wachten op kennis en regels, men is op zoek naar liefde en zorg. Al het andere komt pas veel later. Het is zelfs zo dat, in een gemeente waar geen herder is, warmte ontbreekt en in moeilijke momenten wanneer er bijvoorbeeld troost gegeven moet worden, zal dat het meeste gevoeld worden. Je schiet dan duidelijk te kort als bestuurder zonder herderlijk hart.

Voorbeelden van gemeente-leiders in de eerste gemeenten.
– Petrus was een apostel van Jezus Christus, maar tegelijk had hij een herderlijk roeping. Dat vinden we in Johannes 21:15-17. "Jezus vroeg Petrus tot driemaal toe: '…heb je mij lief, meer dan de anderen hier?' Petrus antwoordde: 'Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.' Zo krijgt Petrus de opdracht de "Schapen te weiden" (Joh.21:18).
– De apostel Paulus had beslist het hart van een herder, hij was niet alleen apostel. Hij kon b.v. anderen onder tranen vermanen (Hand.20:31). Paulus noemt zichzelf ook een vader in Christus en dat is in feite hetzelfde. Lees 1 Kor.4:15: 'Hoeveel opvoeders in het geloof in Christus, u ook zult hebben, u hebt maar één vader. Door Jezus Christus ben ik uw vader geworden, omdat ik u het evangelie heb gebracht. Ik roep u dus op mij na te volgen.'

Er zijn veel meer mensen die b.v. goed kunnen preken, een Bijbelstudie kunnen geven, hun inzichten kunnen delen en ze zijn absoluut nodig in de gemeente. Maar er is relatief een grotere nood aan geestelijke vaders in de gemeente. De apostel Paulus noemt zichzelf verschillende keren een 'vader' en dat terwijl hij in feite geen eigen kinderen had. Hij heeft het wel over geestelijke zonen en in die zin over 'zijn geliefde kinderen'. (1 Kor.4:14)

– En Paulus zegt in Hand.20:20, tegen de oudsten van de gemeente in Efeze, dat ze op de "hele kudde" moesten toezien, met dat woord 'toezien' wordt bedoeld, 'als een vader zorgen voor de gemeente'. Het is duidelijk dat er in die gemeente geestelijk leiders waren, die ook herders waren.

Het kenmerk van een geestelijk vader is altijd in de eerste plaats, bereid te zijn om iemand te dienen! Een echte vader zal zichzelf ook 'geven'. Het tegenovergestelde van geven is 'nemen'. Sommige leiders die geen herderlijk hart hebben, zijn er op uit om te 'nemen' van hun gemeenteleden. Met andere woorden, ze gebruiken gemeenteleden soms in hun organisatie, om hun doelen te bereiken. Een geestelijk vader met een zorgzaam hart, wil echter geen dienaren voortbrengen maar geestelijke zonen. Een geestelijk vader wil juist geven, hij geeft zijn tijd, energie, ja zijn leven, om zijn geestelijke zonen te helpen hun bestemming te ontdekken en hun doelen te bereiken.

Waaraan herken je een geestelijk leider of herder?
1.Een echte herder kent de schapen en de schapen kennen ook hem. Een voorbeeld is weer Jezus. Hij is de Goede Herder en Hij heeft gezegd in Joh. 10:27: "Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij".

. Dat gaat niet van zelf, maar is het gevolg van een relatie, waaraan men bouwt en die steeds meer groeit. Gemeenteleiders die nooit eens tijd maken om een gesprekje te voeren met de mensen in de gemeente, of die nooit ruimte maakt in hun agenda om iemand op te zoeken, zullen de mensen in de gemeente ook nooit leren kennen. Zo iemand is ook minder benaderbaar, je kent elkaar niet. Het gevolg is, je gaat als gemeentelid ook niet zo gemakkelijk naar zo iemand toe met je nood.

. Sommige gemeenteleiders komen nooit verder dan hun kantoor en het kerkgebouw, maar we moeten ons altijd afvragen wat Jezus gedaan zou hebben in onze plaats. En dan zie ik een Heiland die altijd opzoek was naar mensen in nood.
Natuurlijk is het begrijpelijk, dat het in een grote gemeente veel meer werk is om aandacht te geven aan alle mensen. Maar dan zal het belangrijk zijn dat er meerdere pastorale werkers zijn, met het hart van een herder, die deze taak op zich nemen.
. Overigens ontslaat dat de voorganger(s) en de oudsten er niet van, om toezicht te houden op dit belangrijke werk en als het echt nodig, te zorgen dat men nog steeds benaderbaar is voor mensen met ernstige nood.

. 2.Een herder is ook opmerkzaam en ziet het al heel snel als mensen geestelijk achteruit dreigen te gaan. Herders wachten dan niet af, maar zal ze opzoeken, om ze terug te brengen bij God. Een herder heeft daarvoor een oplettend oog en vooral ….een open en luisterend oor, voor alle mensen in de gemeente. Het belangrijkste is een warm, kloppend hart voor de mensen. Feitelijk is dit ook een voorwaarde om een gemeente leider te kunnen zijn, naast een levende relatie met God en vervuld met de heilige Geest.
. Gemeente leiders zijn geen bedrijfsleiders, managers of directeuren, want gemeente leiders zijn geroepen door God zelf, om in navolging van Jezus, de Opperherder, de gemeente te leiden en dat is nooit vergelijkbaar met een bestuurder in een bedrijf.

. 3.Een herder zal gewonde schapen verbinden en draagt zorg voor ze, zo ook mensen die ernstig ziek zijn. Een vader of moeder heeft al gauw in de gaten wanneer een kind ziek is of zich vreemd gedraagt. Een herder weet dat ook van zijn schapen. Een herder in de gemeente heeft oog en oor, voor mensen die een crisis meemaken, hetzij dat ze verwond worden door omstandigheden waarin ze terechtkomen of dat ze getroffen worden door ziekte (lichamelijk of psychisch) of dat ouderdom hen verzwakt. Een herder kan luisteren en helpen met woorden en/of daadwerkelijk hulp bieden of organiseren.

Geestelijke vaders en moeders.
Het is Gods doel dat we in principe allemaal, tot geestelijke vaders en moeders zullen opgroeien, d.w.z. mensen die zorg kunnen dragen voor anderen. De gemeente wordt vergeleken met een lichaam. Als een lid lijdt lijden alle leden (1 Kor.12:26), heel bijzonder zullen mensen met een herderlijke roeping deze pijn voelen. Dit zijn de vaders en moeders in de gemeente die vanuit een hechte relatie met God bewogen zijn met de mensen om hun heen en zo ook door God gebruikt worden.

Een geestelijk vader en/of moeder is iemand, die door God aan de zijde wordt geplaatst van anderen om te bemoedigen, te ondersteunen en zo nodig in liefde bij te sturen. Het is net als in het natuurlijke leven, kinderen hebben ouders die voor hen zorgdragen, zo zou het in het geestelijke ook moeten zijn.

HH

Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.