Het Christelijk Huwelijk



Onderdanig aan je man, hoe zit dat nou?

In tegenstelling tot wat veel mensen zeggen, is het huwelijk niet iets dat mensen hebben bedacht. Het huwelijk is volgens de Bijbel een Goddelijke instelling, God vond dus het huwelijk uit. Dus als men trouwt en een huwelijk wil volgens de Bijbelse principes, dan kan dat alleen als je onder Gods autoriteit wil staan. In Efeze 5:22-24 schrijft de apostel Paulus uitgebreid over gehuwden. Daar valt ons vaak het meest op dat hij spreekt over de 'onderdanigheid' van de vrouw t.a.v. haar man. In onze tijd klinkt dit nu eenmaal als uitermate conservatief en absoluut niet meer passend in onze manier van denken m.b.t. de rolverdeling van man en vrouw in het huwelijk.

Wat is onderdanigheid?
Maar... wat is nu precies de betekenis hiervan? Het betekent zeker niet dat een vrouw alleen maar 'ja' moet zeggen en de man dus in alles z'n zin moet geven. Het is niet normaal als een vrouw op geen enkele manier een eigen mening mag hebben en als een soort robot door het huis heen loopt.

Als het goed is vorm je als man en vrouw juist steeds meer een 'team' in het huwelijk, waarin geen sprake is van competitie. Onderdanigheid kan dan ook nooit betekenen dat de vrouw de man naar de ogen moet kijken en hem altijd gelijk moet geven. De man is ook zeker niet 'meer' als zijn vrouw in Gods ogen. In 1 Kor.11:11 staat: 'En toch in de Here is evenmin de vrouw zonder de man iets als de man zonder de vrouw'. In Gal.3:26-28 lezen we dat voor God man en vrouw gelijk zijn.

Wat betekent die onderdanigheid dan wel? Het heeft te maken met de rolverdeling in het huwelijk. Het betekent dat niet de vrouw maar de man in de eerste plaats de verantwoording draagt voor zijn gezin 'ten aanzien van God'. In die zin, hij is geroepen om zijn gezin als de priester in huis te leiden vooral in het geestelijke, dus het gezamenlijk gebed, het lezen van de Bijbel, het gaan naar de samenkomsten, het onderwijzen van zijn gezin. Bijbels gezien mag hij verwachten dat zijn vrouw in de eerste plaats hem in die taak zal steunen. In ieder geval is dit een grote verantwoording die hij niet kan afschuiven op zijn vrouw. (Ef.5:26, 27 en 29).

Belangrijk is ook om vers 21 van Efeze 5 te lezen. Daar begint Paulus voorafgaande aan zijn les over het huwelijk, om te zeggen: 'Weest elkaar onderdanig in de vreze van Christus', dus wij allemaal, ongeacht man of vrouw worden aangemoedigd om elkaar te dienen of te helpen. De vraag voor gehuwden is dus niet, hoe kan ik het meest aan mijn trek komen in het huwelijk, maar hoe kan ik die ander helpen om gelukkig te worden. Het aparte van echte liefde is nu, dat naarmate we die ander gelukkiger zien worden, we zelf ook gelukkig worden. Het heeft dus met elkaar te maken en het straalt zelfs af op onze omgeving. Vandaar ook dat Paulus in Efeze 5 vrijwel direct overstapt van het 'elkaar onderdanig wezen in het huwelijk' naar hoe dat wordt uitgewerkt in het gezin tussen ouders en kinderen.

Paulus heeft dus beslist iets anders bedoeld als slaafse gehoorzaamheid aan elkaar. Het principe 'weest elkaar onderdanig in de vreze van Christus', betekent dat je respect voor elkaar hebt en dat je in principe de bereidheid hebt om de ander te dienen, indien nodig. Anders gezegd, we moeten niet meer onszelf in het centrum plaatsen, maar de ander. Dit staat haaks op een egoïstische levenshouding wat de grootste bedreiging is voor ons huwelijk.

Ik-gerichte levenshouding.
We kunnen rustig zeggen dat egoïsme vaak het fundamentele probleem is bij een slecht functionerende relatie en het is de vijand van elk huwelijk. Onderdanigheid in de betekenis van respect en dienstbaarheid, staat daar lijnrecht tegenover. Deze uitleg van vooral, wederzijdse dienstbaarheid aan elkaar, is erg moeilijk te begrijpen door mensen die de Heer Jezus niet kennen en/of de gezindheid van Jezus missen (Filip.2:5).

In de wereld waarin we leven is het niet vreemd om gericht te zijn op het eigen belang. Jezelf aan een andere persoon geven, je rechten opgeven voor een ander, je eigen verlangens opzij schuiven zodat de verlangens van een ander gerealiseerd worden; dat doet niemand zomaar vanzelf. Er is niets onnatuurlijker dan dat! Het is misschien wel vrijwel onmogelijk, behalve als de Geest van God dit in je leven doet en je helpt om een niet ik-gericht leven te hebben in je huwelijk.